Found my SWAG!!!

Hoooooooooi!

Ten eerste... Iedereen nogmaals gelukkig nieuwjaar! Hopelijk hebben jullie een leuke Kerst en Nieuwjaar gehad. Alle goede voornemens zijn alweer uitgesproken en waarschijnlijk zijn er ook al een aantal voornemens alweer heel snel van de lijst verdwenen ;-)! In ieder geval zullen jullie ondertussen weer helemaal opgeladen zijn om 2014 met veel energie te beginnen!

Het was voor ons heel raar om Kerst in Australië te vieren en we moesten onszelf er ook vaak aan herinneren dat het Kerst was. Je ziet af en toe wel een kerstboom staan maar toch linken wij Kerst aan gezellige kerstdiners met familie, cadeautjes bij de open haard, eigen kerstbomen en kou. We hebben daarom onze kerst maar extra speciaal gemaakt door luxe uiteten te gaan in Brisbane. De keus was niet heel moeilijk. Al vanaf dag 1 in Australië hebben we al zin in sushi (aangezien we daar altijd wel zin in hebben is dat niet heel raar)! Maar om toch een beetje binnen het budget te blijven hebben we dit uitgesteld tot kerstavond. En dat hebben we geweten :-$... onze rekening was uiteindelijk nog $40 hoger dan ons al ruim geschatte budget. Oeps! Maar het belangrijkste is... we hebben er ECHT van genoten. Alles was zo lekker!!! En het was een heel gezellig en mooi restaurant met open keuken. Elke keer als er nieuwe klanten voorbij de keuken kwamen lopen riep heel het keukenteam "Namasté!". Of een ander raar Japans woord, het klonk in ieder geval wel grappig.

Na onze luxe maaltijd zijn we nog even op stap gegaan waar we omringd werden door veel hele ordinaire kersthulpjes. Ik denk dat ze hier door tegen een paal aan te schuren en over de grond te kruipen met hun ultra korte rokjes en buiktruitjes ze meer in de kerstsfeer komen ofzo. Wij hebben onze ogen uitgekeken!

Op 2de kerstdag zijn wij weer vertrokken. Het was tijd voor de Gold Coast! Met als eerste stop Surfers Paradise. Dit was voor ons maar een korte stop van 1 nachtje, alleen even kijken hoe het hier is. Ons verblijf bestond uit niet veel meer dan op het strand liggen, door het gezellige centrum lopen, winkeltjes kijken en op stap gaan. Door veel mensen wordt het beschreven als "de Lloret de Mar van Australië". Dat vonden wij wel meevallen, maar misschien hadden we daarvoor wat langer moeten blijven.

De volgende dag was het dus alweer tijd voor de volgende stop, Byron Bay! Hier zijn we naar het meest oostelijke punt van het Australische vasteland gegaan. Hiervoor moesten we wel een hele zware 2 uur durende wandeling afleggen. Maar het uitzicht was het weer waard. En we hebben zelfs een schildpad en een walibi in het wild gespot! Verder hebben we in Byron Bay nog de laatste weken van onze trip geregeld en vastgelegd, zijn we op stap geweest en hebben we aan het strand gelegen. Hier hebben we ook nog even een heerlijke massage gehad en konden we helemaal ontspannen aan onze laatste Greyhound busrit beginnen.

Met het naderende nieuwjaar was het nu tijd voor Sydney! Na een 13 uur durende busrit kwamen we de wereldstad ingereden en het eerste wat we zagen was het Sydney Operahouse... Haaaaaaaaaaaah! (Voor degene die Finding Nemo hebben gezien snappen wat ik hiermee bedoel :-)). Aangezien we hier maar 3 dagen waren en vanalles wilde doen, hadden we een heel druk programma. Het begon al meteen na het inchecken bij het hotel. De hele middag was het sightseeing geblazen! Hiervoor hadden we weer met de Deense jongen Andreas afgesproken. Met z'n drieën zijn we Sydney door gewandeld en alvast een plekje uitgezocht waar we onze oudejaarsdag en New Years Eve zouden gaan vieren.

Deze avond zijn we naar Darling Harbour (een haventje met allerlei cafés) omdat we hadden afgesproken met een kennis van Suus. Met Irene hebben we heel gezellig zitten kletsen en wat gedronken. Mimi (het Duitse meisje uit Frasier Island) is ook nog heel even aangeschoven met wat vrienden. Het was een gezellige avond.

Het vinden van een plek voor de jaarwisseling bleek achteraf nogal een hoop geregel te zijn aangezien we dit het liefste met Andreas en Mimi en wat vrienden van hun wilde vieren. En dan ook nog eens op de beste plek! Dit was natuurlijk te veel gevraagd! Doordat er zoveel locaties rondom the Harbour Bridge (dit is "the place to be" met nieuwjaar in Sydney) met allemaal andere regels (zoals alcohol verkrijgbaar, verboden of zelf meenemen) en verschillende openingstijden was de keuze erg moeilijk. Iedereen wilde naar een andere plek :-(. Het is hier echt een gekkenhuis met nieuwjaar! Mensen die de avond ervoor al op de plek gingen kamperen om maar een goede plek te hebben. Uiteindelijk hebben we gewoon besloten om op een redelijk tijdstip samen naar de plek te gaan waar wij wilde gaan zitten, Blues Point Reserve it is! Het was even zoeken naar een plekje waar we konden zitten aangezien het om half 11 (in de ochtend!) al zo druk was. Maar uiteindelijk hadden we een TOP plek en waren we helemaal blij met onze beslissing!

We zaten midden tussen de Aziaten en er was na 1 uur al geen looppad meer te bekennen, zo druk dat het was. Het was heel dag heel heet en helaas hadden wij als bijna enige geen tentje of parasol bij. We hebben nog even zitten onderhandelen met onze Chinese buren, maar helaas wilde ze hun paraplu ook niet kwijt. Toch moesten we ze te vriend houden aangezien er op het einde van de middag een buitje aan zat te komen. En ja hoor... het begon te druppelen en voordat we het wisten zaten we met 4 Chinezen in een tentje. Dat hadden we dus weer mooi geregeld!

We zijn de dag goed doorgekomen met spelletjes, snacks en een wijntje. We waren zelfs nog getuigen van een huwelijksaanzoek. Maar na 13 uur wachten was het dan echt zo ver... de vuurwerkshow van the Harbour Bridge! Het was echt heel gaaf. Alle hectiek en het lange wachten was het zeker waard! Zoooo vet om dit eens mee te maken.. echt heel bijzonder om op deze manier je oud & nieuw te vieren.

Na de vuurwerkshow zijn we terug naar het hotel gelopen aangezien het bij de treinstations echt een gekkenhuis was. Na 2 uur kwamen we daar eindelijk aan en konden we nog ongeveer 3 uur slapen aangezien om 5.30u onze wekker ging voor een tour naar de Blue Mountains.

Hier hebben we een prachtig uitzicht gehad op de Three Sisters en het natuurgebied eromheen. En ja hoor... WEER een bushwalk! Een smalle hoge waterval waar de witte papegaaien in het wild omheen vlogen. Het was heel mooi. Echter viel de rest van de tour een beetje tegen en was het het geld niet waard. We hadden beter op eigen houtje kunnen gaan. Maar ach.. we hebben het wel weer mooi van onze lijst af kunnen strepen!

Ons bezoek aan Sydney was achteraf te kort waardoor het heel hectisch werd. We hadden er graag nog 1 dag langer willen blijven. Helaas hebben we Bondi Beach en Manly Beach niet eens kunnen zien. Maar met weer allerlei andere mooie ervaringen en een liefdesverklaring voor Suus op zak was het hoog tijd om door te gaan!

Het was tijd voor het tweede deel van onze reis! Zo voelde Alice Springs namelijk voor ons. Weg van de kust en helemaal naar het midden van Australië de outback in. Dat betekende ook van 36 graden naar 45 graden. (En jullie daar maar rillen van de kou :-P). Alice Springs klinkt heel mooi en levendig maar hier was echt niets van waar. Er zijn vooral veel verslaafde aboriginals te vinden die heel de dag zat rondlopen. Dit was ook de eerste keer dat wij het gevoel hadden dat we elk moment aangevallen konden worden. Het waren echt net apen. Ze zagen er echt heel creepy uit.

Nadat we uit het "centrum" kwamen gelopen waren we de hitte alweer helemaal zat en doken we het zwembad in. We kwamen in gesprek met een aantal gidsen van de 3-daagse tour die we de volgende dag zouden gaan doen. We kregen al heel snel te horen dat er één gids, Jackson, Nederlanders niet zo leuk vindt omdat ze volgens hem onbeschoft waren. Hierover werd natuurlijk even een vriendelijke discussie gestart en eindigde in allerlei grapjes over dat we maar niet in zijn groep moesten zitten.

Voor de tour mochten we weer heerlijk vroeg ons bed uit, namelijk 5 uur :-S. Onze tourbus kwam aanrijden en wie stapte eruit... Jackson! Hij kreeg een vriendelijke "your screwed" als begroeting. We zouden hem wel eens het tegendeel gaan bewijzen over Nederlanders. Het was een leuke start van een geweldige tour! Onze groep bestond uit 19 personen waarvan ongeveer 75% Duitsers (ze zijn echt overal hier!), wat Koreanen (met af en toe nogal verrassende bewegingen) en wat andere nationaliteiten. Het was een goede mix, iedereen hielp goed mee en het was erg gezellig onder elkaar.

We moesten 5 uur rijden om bij onze eerste stop aan te komen. We hebben deze tijd mooi opgevuld met een voorstelrondje en door alle ramen van de bus onder te tekenen, de mooiste tekening zou een gratis biertje winnen. Bij het voorstelrondje moest iedereen vooraan komen zitten en onder andere zeggen op welke beroemdheid hij/zij leek. Jackson, de gids, stelde zichzelf voor als Jacky Chan als grap. Maar hij had echt Ryan Gossling moeten zeggen. Het was net het iets lelijkere kleine broertje! Aangezien wij niet echt op een beroemdheid lijken hebben wij ons maar voorgesteld als de Olsen Twins omdat we matchende hoedjes en armbandjes hadden. Vervolgens mocht ik mijn tekenkunsten laten zien. Aangezien ik deze niet heb, ben ik mijn eigen (vooral voor Romée) bekende kunstwerk maar gaan tekenen. Het resultaat is vastgelegd op camera! (Helaas heb ik niet gewonnen :-()

Onze eerste stop was Kings Canyon. Hiervoor moesten we ieder 3 liter water meenemen. We mochten niet eens beginnen zonder dit! Het was een 3 uur durende hike door rode rotsen van allerlei vormen met uiteindelijk een uitzicht over de Canyon. Ook dit was weer ZO mooi! Na elke paar meter die je liep kwam er weer een heel ander beeld tevoorschijn, terwijl het allemaal rotsen blijven. Het uitzicht op de top was ook geweldig!

Als echte survivalaars ;-) zijn we onze eigen hout gaan sprokkelen voor op het kampvuur savonds waar we ons eten op zouden koken. Het hout sprokkelen gingen helaas niet zonder schrammen. Het ene naar het andere EHBO-kitje kwam tevoorschijn. Die avond hebben we chili con carne met kangoeroes vlees gegeten en brood wat ik zelf heb gemaakt van bier, bloem, zout en wat kruiden. Het toppunt van de avond moest toen nog komen. Na het opruimen was het tijd om te slapen. En daar was hij dan... my SWAG! Dit is een soort slaapzak met al een matrasje erin. Je hebt nog wel even een slaapzak nodig voor de warmte. Het was heerlijk om zo in de buitenlucht te slapen. Ik heb ook nog nooit zo veel sterren gezien! Eigenlijk wilde ik helemaal niet gaan slapen en alleen maar genieten omdat het zo mooi was maar mijn ogen wilde toch echt iets anders!

Naast dit was er nog een avontuur.. naar de wc gaan. Er was een wc! Maar dit was alleen een plank met een bril en een gat eronder. Dus zijn we met onze zaklampen maar op pad gegaan naar een goed en veilig plekje.

Uitslapen zit er in deze tour helaas niet in. Om 5 uur werden we alweer gewekt. Na het ontbijt zijn we naar het natuurgebied Kata Tjuta gegaan. We kregen de opdracht om na het starten van de wandeling (die trouwens weer 2,5 uur zou duren) niet meer achterom te kijken. Dit mochten we pas doen als we bij Jackson op de top waren. Het kostte me, met mijn nieuwsgierigheid, enigszins wat moeite, maar ik heb het gehaald en het was het waard. Het uitzicht was geweldig! De hele tocht leek op een scène uit The Lion King.

Na deze wandeling zijn we naar een cultureel centrum van de aboriginals gegaan. Zoals ik al had verwacht vond ik hier niets aan en luisterde ik liever naar de verhalen die Jackson vertelde over de gewoonten van de aboriginals dan dat ik daar die verhalen moest gaan lezen.

Na deze dus erg interessante (:-S) stop zijn we naar een lookoutpoint gegaan voor de zonsondergang bij het bekende Ayers Rock. Voor de aboriginals is dit een heilige plek, voor hun een soort kerk. De naam die zij eraan geven is Uluru. Ayers Rock ligt letterlijk "om de hoek" bij Alice Springs. Echter is deze hoek eerst wel 3 uur rijden. Waarna je nog eens 3 uur moet rijden om er echt te komen.

Na de zonsondergang zijn we terug naar het kamp gegaan. Deze avond mochten we geen kampvuur omdat we te dicht bij het Nationaal Park zaten en door de droogte. We hebben het maar gezellig gemaakt door met alle zaklampen in een kring te gaan zitten en spelletjes te doen. Dit was vooral heel grappig door de verschillende nationaliteiten. Het uitleggen van een spelletje bleek al een hele opgave te zijn!

En omdat 5 uur nog niet vroeg genoeg was zijn we de volgende ochtend er maar om 4 uur uit gegaan. Dit was wel voor een goede reden, namelijk de zonsopgang bij Ayers Rock. Om de paar minuten is de kleur van The Rock en de lucht weer heel anders. Super mooi!

En omdat we voortaan echt van de minimaal 2 uur durende wandelingen zijn (en het liefst elke dag) hebben we er op de laatste dag ook nog maar een tegenaan gegooid. Deze hike ging helemaal rondom The Rock. En als echte die hards kwamen de Dutchies weer als eerste over de finish. Het was deze keer ook mede dankzij onze volle blazen :-$. En wij zijn niet zoals een ander meisje uit onze groep die in een flesje plast, vervolgens meeneemt, aan iedereen laat zien, omspoelt en dan er weer gewoon lekker uit drinkt. (Ja, het is een waargebeurd verhaal! :-S)

Mijn camera heeft overuren gemaakt deze 3 dagen voor eigenlijk voornamelijk rotsen, maar ik kon gewoon niet stoppen, zo mooi! Ook heb ik deze 3 dagen wel vaak aan McLeods Daughters gedacht. Het leek net of ik elke keer zo Drovers Run op zou kunnen rijden. We hebben tijdens het rijden ook heel veel wildlife gezien zoals Brumbies (wilde paarden), stieren, kangoeroes, emoes, dingo's en roofvogels.

Op de terugweg naar Alice Springs hebben we nog even een korte stop gemaakt bij een kamelen boerderij en een groepsfoto gemaakt. Als afsluiter hebben we die avond nog met z'n allen gegeten en even een drankje gedaan. En het belangrijkste.. Jackson vindt Nederlanders niet langer onbeschoft maar zelfs gezellig en vriendelijk!

Al vanaf het begin van onze reis beseffen Suus en ik heel goed dat het heel bijzonder is dat wij deze reis kunnen/mogen doen. Elke keer als we dan ook iets heel speciaals meemaken of zien spreken we van "geluksmomentjes". New Year in Sydney & Alice Springs waren ZEKER zo'n momenten!

Na 5 dagen achter elkaar om 5 uur of eerder opgestaan te hebben waren we echt toe aan uitslapen. Gelukkig hoefde we pas om 10 uur uit te checken voor onze vlucht naar Adelaide waar we ondertussen aangekomen zijn. Weer terug aan de kust maar dit keer voor iets heel anders.

We zijn nu klaar voor het het derde gedeelte van onze reis. En we hebben er zin in! Maar daar lezen jullie in mijn laatste verslag wel over. Jaja.. Het laatste verslag alweer! Het is zo snel gegaan! Want over 22 dagen komen we namelijk alweer aan op Schiphol. En dan hoop ik dat er een heel klein, lief en mooi peterkindje heeft gewacht tot zijn/haar tante thuis is! :-D

Tot snel! XxX